W sieciach 1 kV ograniczniki przepięć należy instalować w odpowiednich miejscach i zgodnie z zasadami ochrony przeciwprzepięciowej, aby skutecznie zabezpieczyć instalację elektryczną przed skutkami przepięć. Ograniczniki przepięć dzielą się na trzy klasy ochrony: Typ 1, Typ 2 i Typ 3. Każdy z nich ma określoną rolę i miejsce zastosowania w instalacji.
Ograniczniki Typu 1 są przeznaczone do ochrony przed przepięciami wynikającymi z bezpośrednich wyładowań atmosferycznych oraz z wysokiej energii przepięciami indukowanymi w sieci. Instalowane są na poziomie głównych rozdzielnic budynków, gdzie przewody sieci niskiego napięcia łączą się z instalacją wewnętrzną. W przypadku takich ograniczników ważne jest zapewnienie zdolności odprowadzania prądu piorunowego o wymaganym kształcie fali (10/350 µs).
Ograniczniki Typu 2 stosuje się w celu ochrony instalacji wewnętrznych przed przepięciami o średniej energii, które mogą wystąpić w wyniku przełączania lub pośrednich wyładowań atmosferycznych. Montuje się je w podrozdzielnicach lub w bliskim sąsiedztwie istotnych urządzeń elektrycznych. Ich zadaniem jest dalsza redukcja poziomu przepięć pozostających po ogranicznikach Typu 1.
Ograniczniki Typu 3 stosowane są jako ochrona końcowa, szczególnie w przypadku urządzeń wrażliwych na przepięcia, takich jak sprzęt elektroniczny, teleinformatyczny czy medyczny. Montuje się je w pobliżu chronionych urządzeń, na przykład w gniazdach elektrycznych lub małych lokalnych rozdzielnicach.
Lokalizacja ograniczników musi być zgodna z zasadami koordynacji ochrony przepięciowej. Istotne jest zapewnienie stopniowej redukcji poziomu przepięć wzdłuż instalacji. Ograniczniki Typu 1, 2 i 3 powinny być odpowiednio dobrane, aby współdziałały w sposób kaskadowy, redukując napięcie resztkowe do bezpiecznego poziomu. Ważne jest również zachowanie odpowiednich odległości między ogranicznikami, wynoszących co najmniej 10 metrów kabla, co zapobiega wzajemnym zakłóceniom ich działania.
Ważnym aspektem instalacji ograniczników przepięć jest ich właściwe uziemienie. Każdy ogranicznik musi być podłączony do systemu uziemiającego o niskiej impedancji, nieprzekraczającej zazwyczaj 10 Ω. Dodatkowo ograniczniki powinny być dobrane pod względem napięcia znamionowego, które powinno być dostosowane do parametrów sieci – w przypadku sieci 230/400 V zaleca się użycie urządzeń o napięciu nominalnym nie mniejszym niż 275 V AC.
W instalacjach zawierających linie teleinformatyczne i sygnałowe należy zastosować ograniczniki dedykowane do ochrony tych systemów. Jest to szczególnie ważne w przypadku urządzeń wykorzystujących linie danych, systemy telekomunikacyjne lub automatykę przemysłową.
Uprawnienia sep w Twoim telefonie!
Zdobądź już teraz uprawnienia elektryczny, ciepłownicze, gazowe przez smartfon lub laptop!
Kilknij tutaj i sprawdź teraz.
Ograniczniki przepięć powinny być montowane zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-EN 61643-11 oraz PN-HD 60364-5-534, które określają wymagania dotyczące doboru, montażu i konserwacji tych urządzeń. Zapewnienie zgodności z tymi normami minimalizuje ryzyko awarii instalacji oraz uszkodzeń urządzeń elektrycznych.
Comments